De eerste keer dat we door Glen Orchy reden was toen we op weg waren van Benderloch (iets ten noorden van Oban in het westen) naar Luss (op weg naar Glasgow). Toen we vertrokken was het aan het regenen, maar toen we arriveerden in Luss was er geen wolkje meer te bespeuren. Ik ben er vrij zeker van dat dit alles te maken had met die kleine omweg in Glen Orchy.
Ik heb doorgaans een rusteloze ziel, maar wat ik toen voelde, was pure rust. Een gevoel van sereniteit overviel me en ik voelde me zo op mijn gemak dat we zeker wilden terugkeren. Een paar jaar later boekten we er een huisje in Arichastlich, een naam die je kan vinden op de kaart hierboven.
Het ligt prachtig, in het midden van Glen Orchy. Je hebt er zicht op dennen en herten, en ondanks het feit dat ik er een magneet lijk te zijn voor teken (in tegenstelling tot mijn wederhelft) heb ik zelden meer genoten.
De MacGregor in mij voelde zich zo geweldig thuis.
Hieronder kan je het zicht op het oude en nieuwe gedeelte van Arichastlich zien.
Hier enkele adembenemende panorama's die je te zien krijgt aan The Old House, eerst naar het westen en vervolgens naar het noordoosten.
Door de vallei stroomt de rivier Orchy. Het water polijst gigantische rotsblokken die door het goud in de bergen errond lichtjes glanzen. Magisch.
Ik zou tientallen foto's kunnen plaatsen, maar voor mij gaat er niets boven ter plaatse de sfeer op te snuiven.